MENU

Het verhaal van Maria

Mijn naam is Svetlana.

Onze dochter Maria werd in 2014 geboren. Mijn man en ik planden ons tweede kind al lang geleden. We droomden veel over haar. Dus toen Maria werd geboren, waren we zo blij!!! Twee dagen later vertelde de dokter ons dat onze dochter vermoedelijk het Down syndroom had… Het was een enorme schok voor ons! Niemand had dat verwacht.

De hele maand wachtten we op de definitieve resultaten van de tests. Uiteraard geloofden we (als alle moeders), tot het laatste moment, dat de resultaten dit vreselijke zouden bevestigen. Maar de diagnose werd bevestigd… Niemand wist wat we moesten doen. Hoe konden we hiermee verder leven? Diverse enge plaatjes schoten door mijn hoofd. Mijn man ging aan het werk (hij is trucker). Ik bleef achter met mijn kind en mijn gedachten. Ik bleef huilen en wist niet wat ik moest doen.

Niet de enige

We werden naar het ziekenhuis gestuurd voor onderzoek en herstel. Het was een zeer zware tijd in ons leven. In het ziekenhuis realiseerde ik me, na een bezoek aan de psycholoog, dat je niet je armen kunt laten hangen, je moet aan de slag gaan! We begonnen met het bezoeken van verschillende instellingen. Ik ontmoette gezinnen met ook zulke kinderen. Ik voelde me beter. Ik besefte, dat ik niet de enige met dit probleem was.

Moeder Svetlana met baby Maria. Babysun

Onze weg was behoorlijk zwaar: de hele tijd zaten in lichamelijke herstelprocessen en bezochten vele specialisten. Het had wel succes. We hadden goede resultaten! Eén gedachte was dagelijks in mijn hoofd: we moeten aan de slag! We moeten werken! I huilde van uitputting, maar wist dat we door moesten gaan!

Na anderhalf jaar stopte ik met huilen. Nu zijn de continue aan het werk met een spraaktherapeut, psycholoog, rehabilitatie, zwembadbezoek. Maria begon te praten!!!

Als alle andere kinderen

Ze is een heel aardig meisje en begrijpt alles. Ze is ook ongehoorzaam en koppig, en laat haar karakter zien als alle andere kinderen. Maar we houden zielsveel van haar! We kunnen ons nu geen leven meer zonder haar voorstellen! Soms komt ze naar me toe, knuffelt me, droogt mijn tranen, petst op mijn hoofd…

De vrolijke, zesjarige Maria. Babysun

Vanaf dit moment werd het makkelijk en gelukkig in mijn hart! We begonnen het BABYSUN Center te bezoeken binnen 1,5 maand. Dit doen we nu regelmatig. We ontmoeten er veel goede en professionele specialisten. Elke keer weer helpen ze, sturen ze, laten ze zien hoe we ons kind zich het beste kunnen laten ontwikkelen. Deze organisatie brengt ouders bij elkaar zodat ze elkaar kunnen spreken, ervaringen kunnen uitwisselen, uitdagen, steunen en bemoedigen.

Samen

Het is heel goed dat iets als dit Center bestaat. Zonder dat zou het zeer moeilijk zijn voor ouders om alleen met hun probleem te zitten. In aanvulling op de lessen met onze kinderen, probeert Babysun ook regelmatig reisjes en vakanties te organiseren. We zingen, dansen en gaan naar verschillende wedstrijden. Super!

I wil zo graag dat dit door kan blijven gaan. We willen allemaal dat onze kinderen een goede toekomst hebben. En daarvoor moeten we elkaar blijven helpen!

Dit verhaal is overgenomen en vertaald uit de nieuwsbrief die Babysun Center met enige regelmaat verstuurd.